Ogólna instrukcja czyszczenia powierzchni szkła

I Czyszczenie szkła

1. Zasady ogólne

Czyszczenie szkła, jak również usuwanie pozostałości po naklejkach i przekładkach powinno być wykonywane przez wykonawcę robót przy użyciu łagodnych środków czyszczących. Zabrudzenia szyb, które nie mogą być usunięte zwykłą metodą mycia przy użyciu dużej ilości wody, gąbki, wałka gumowego, skóry lub dostępnych w handlu rozpylanych środków czyszczących i szmatek, mogą być usuwane przy pomocy drobnej przemysłowej wełny stloawej lub domowych środków czyszczących.

Ostre narzędzenia takie jak żyletki lub skrobaki, mogą powodować drobne zadrapania powierzchni i z tego powodu należy unikać ich stosowania.

W szczególności konieczne jest natychmiastowe usuwanie brył cementu lub innych pozostałości materiałów budowlanych,w przeciwnym przypadku możliwe jest wytrawienie szkła i może to prowadzić do “zaślepienia” okien.

Jeżeli w trakcie robót uszczelniających na szkle pozostaną resztki szczeliwa, nalezy je natychmiast usunąć. Zwykle zabrudzenia powinny być usuwane w sposób opisany powyżej, natomiast materiały ścierne, np. środki szorujące lub wełna stalowa nie mogą być używane. Trudne do usunięcia zabrudzenia, np. farby lub plamy smoły lub pozostałości kleju powinny być usuwaneprzy pomocy odpowiednich rozpuszczalników, tj. Spirytusu, acetonu lub benzyny, a następnie należy szkło umyć wodą. Ważne jest zapobieganie stykaniu się jakiegokolwiek rozpuszczalnika z uczelnieniem krawędzi pakietu szklanego, uszczelkami lub innymi materiałami organicznymi (spoiny silikonowe), ponieważ może to spowodować ich uszkodzenie.

Nie zalecane środki czyszczące

Nie wolno stosować silnych roztworów zasad lub kwasów, szczególnie płynnych kwasów lub środków czyszczących zawierających fluorki. Roztwory takie mogą spowodować nieodwracalne uszkodzenia powłok i/lub powierzchni szkła.

Czyszczenie fasady i szkła powinno być wykonywane zgodnie z uznanymi standardami przemysłowymi.

2. Szkło pokryte powłoką tlenku metalu

Szkło pokryte powłoką tklenku metalu wymaga specjalnych środków. Zwykłe zabrudzenia powinny być usuwane w sposób opisany powyżej, jednak czynniki ścierne, np. Środki szorujące lub wełna stalowa nie mogą być używane. Trudne do usunięcia zabrudzenia, np. Farby lub plamy smoły lub pozostałości kleju powinny być usuwane przy pomocy odpowiednich rozpuszczalników, tj, spirytusu, acetonu lub benzyny, a następnie szkło wymyć wodą. Ważne jest zapobieganie stykaniu się jakiegokolwiek rozpuszczalnika z uszczelnieniem krawędzi pakietu szklanego, uszczeklami lub innymi materiałami organicznymi (spoiny silikonowe), ponieważ może to spowodować ich uszkodzenie.

3. Czyszczenie szkła satynowego

Szkło satynowe ma po jednej stronie nieco bardziej szorstką powierzchnię. Możliwe jest więc, że ta powierzchnia będzie brudzić się łatwiej niż gładka powierzchnia. Konieczne więc będzie zwracanie pilniejszej uwagi na konserwację takiego rodzaju szkła.

Do czyszczenia muszą być używane środki nie zawierające silikonów i kwasów. Nie wolno używać silnych roztworów zasadowych, jak również kwasów oraz środków czyszczących zawierających fluorki.

Czyszczenie szkła, jak również usuwanie pozostałości z naklejek i przekładek musi zostać wykonane przy pomocy łagodnych środków czyszczących. Zabrudzenia szyb powinny być usuwane zwykłą “mokrą” metodą, przy użyciu dużej ilości wody, gąbki, wałka gumowego, skóry lub dostępnych w handlu rozpylanych środków czyszczących i szmatek. Trudne do usunięcia zabrudzenia, które nie mogą zostać usunięte zwykłymi środkami czyszczącymi i powinny być wstępni usuwane przy użyciu specjalnych środków czyszczących (Pril, Ajax). Zaleca się zastosowanie nastepnie zwykłej “mokrej” metody czyszczenia. Stosowanie parowych urządzeń czyszczących z odsysaniem gwarantuje zadowalające wyczyszczenie mocno zabrudzonych obszarów.

Mocne zabrudzenia powinny być usuwane przy pomocy odpowiednich roztworów czyszczących, nie wolno jednak stosować drobnej wełny stalowej lub ostro zakończonych krawędzi, takich jak żyletki lub skrobaki.

Roztwory czyszczące zawierające cząsteczki ścierne nie są zalecane.

Do usunięcia trudnych plam pochodzących np. z farb lub smoły, lub pozostałości kleju powinny być używane odpowiedni rozpuszczalniki, np. Spirytus, aceton lub benzyna, a następnie zabrudzone powierzchnie powinny być umyte wodą. Ważne jest zapobieganie stykaniu się jakiegokolwiek rozpuszczalnika z uszczelnieniem krawędzi pakietu, uszczelkami lub innymi materiałami organicznymi (spoiny silikonowe), ponieważ może to spowodować ich uszkodzenie.

Jest rzeczą normalną, że zabrudzenia szkła powstają przy tynkowaniu. Wapno zawarte w materiałach stosowanych do tynkowania będzie uszkadzać powierzchnię szkła, o ile nie zostanie natychmiast usunięte przy pomocy gąbki i dużej ilości wody.

Ze względu na wiele możliwości zabrudzenia szkła, nie jest możliwe przekazanie zaleceń dla każdego przypadku. W obszarach szczególnie mocno zabrudzonych sugerujemy wykonanie prób na fragmenatach powierzchni, które nie będą widoczne. Informacje zawarte w niniejszej instrukcji oparte są na wieloletnich doświadczeniach, lecz nie wyczerpują zagadnienia. Należy przestrzegać instrukcji podanych dla poszczególnych środków czyszczących.

4. Czyszczenie szkła samoczyszczącego SGG BIOCLEAN

Pierwsze kontakty z SGG BIOCLEAN

Jeżeli etykieta SGG BIOCLEAN jest jeszcze na szybie należy ją ostrożnie usunąć. Nie wolno do tego celu używać ostrych narzędzi, które mogą porysować powłokę lub szkło (żyletka, szpachelka, środki ścierne).
Pierwsze mycie szyby powinno odbyć się nie wcześniej niż po uplywie tygodnia od zainstalowania okna. Należy umyć szybę zewnętrzną dużą ilością wody.
W ciągu tygodnia po zainstalowaniu i pierwszym myciu, pod wpływem pomieni UV właściwość samoczyszczenia SGG BIOCLEAN stopniowo się uaktywnia.

Konserwacja bieżąca

Cechą SGG BIOCLEAN jest to, że brudzi się mniej niż zwykła szyba.

Częstotliwość mycia zależy od stopnia ekspozycji szyb na słońce i na deszcz oraz od poziomu zanieczyszczenia atmosferycznego.

Narzędzia do czyszczenia: gumowy ściągacz do czyszczenia szyb w dobrym stani, czysty i bez silikonu; szmatka czysta i miękka; gąbka czysta i nie ścierna.
Te narzędzia powinny być regularnie czyszczone w trakcie mycia, aby uniknąć pozostawiania zabrudzeń na szkle.
Środki czyszcące: czysta woda i zwyczajne, obojętne środki czyszczące do szyb. Tak jak w przypadku każdej szyby, woda powinna być o małej zawartości wapnia. W razie potrzeby stosować wodę zmiękczoną lub zdemineralizowaną.
Nie stosować środków czyszczących lub do obróbki szkła zawierających silikony lub cząstki ścierne; środków konserwujących do materiałów innych niż szkło (aluminium, drewno...); środków chemicznych: sody, wody javel, ługu; narzędzi ściernych: gąbek i szmatek ściernych, wełny stalowej, żyletek, nożyków.

II Uszkodzenia powierzchni

Uszkodzenia powierzchni szkła mogą być powodowane różnymi przyczynami. Konieczne jest podjęcie środków zapobiegających, odpowiednich dla lokalnych warunków.

Czynności spawania i szlifowania

Spawanie lub szlifowanie dokonywane w pobliżu okien wymaga zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia powierzchni szkła w celu uniknięcia powstawania wżerów od rozprysków ze spawania lub iskier ze szlifowania.

Wytrawianie i ługowanie

Wytrawianie powierzchni szkła może powstawać przy zetknięciu się szkła ze środkami chemicznymi stosowanymi zwykle w materiałach budowlanych i środkach czyszczących. Chemikalia, takie jak roztwory zasad i kwasów działając przez dłuższy czas prowadzą do trwałego wytrawienia powierzchni. Odnosi się to do świeżego betonu, tynków zwykłych i dwuwarstwowych, itp. stykających się z powierzchnią szkła.

Uszkodzenia spowodowane działaniem wody

Możliwe jest również uszkodzenie powierzchni wskutek długotrwałego działania wody, szczególnie jeżeli szkło było narażone na długie działanie zabrudzeń przed sprzątaniem budynku. W trakcie budowy należy szkło czyścić regularnie, kiedy jest to niezbędne.